جمعه، خرداد ۱۸، ۱۳۸۶

ديه زن نصف مرد است




بخشی از مطالب شمارۀ ۲۵ زنستان:

تساوی دیه زن و مرد امری شدنی ست / علی صابری

عدم تساوی مستقیماً بر گرفته از هیچ آیه قرآنی نیست و در این باره تنها ادعای اجماع شده و می‌دانیم که اجماع یعنی نظر فقها در زمانی خاص که احتمالاً مبتنی بر روایت است اما نه آنچنان که سنت نامیده شود که خود دلیلی مستقل‌ست. اجماع، چیزی است شبیه دکترین یا نظرات حقوقی حقوق‌دانان در زمان معاصر و می‌دانیم که آمیزه‌ی نظری مقدس نیست و قابل تغییر است. پس می‌توان به اصلاح و تغییر ماده 301 قانون مجازات اسلامی اندیشید اما پیش از آن، هر حقوق‌دانی مقید به متن قانون است و به ویژه در مقام قضاوت نمی‌تواند مستقیماً از اجرای آن بگریزد.

تأثير درونی چهار تجمع اعتراضی بر جنبش زنان


نوشين احمدی‌خراسانی

می‌توان تجمع 22 خرداد 1384 (مقابل سر در دانشگاه تهران) را حاصل دو سال برگزاری نشست‌های «جمع هم‌اندیشی فعالان جنبش زنان» دانست، که ما زنان از طیف‌های مختلف در آن جمع، گرد هم آمده بودیم تا در جهت خواسته‌های عمومی جنبش زنان با هماهنگی بیشتر عمل کنیم. این تجمع به لحاظ بازخوردهای بیرونی و رسانه‌ای، نشانه و سمبلی برای همبستگی زنان ایران قلمداد می‌شد، اما به دلایلی، تاثیر و پیامدهای آن بر خود فعالان جنبش زنان از جنس و جنم دیگری بود. در تجمع 22 خرداد مقابل دانشگاه تهران برخوردهای خشن نیروی انتظامی بسیار محدود بود، در حد همان دقایق آغازین تجمع. در ابتدا به نظر می‌رسید این تجمع بسیار موفق است و البته همین‌طور هم بود اما تاثیرات آن در درازمدت (یعنی با گذشت 2 ماه پس از آن) به تدریج بر لایه‌های درونی جنبش زنان آشکار شد. در واقع هر تجمع و کنش دسته‌جمعی، با توجه به یک‌سری عوامل پیش‌بینی‌پذیر، و بی‌شمار عوامل غیرقابل پیش‌بینی می‌تواند در بلند مدت تاثیرات متفاوتی برجای بگذارد.

ادامه مطلب

هیچ نظری موجود نیست: