چه تدبیر شومی برای زن ایرانی تدارک دیده‌اند؟
نوشين احمدی‌خراسانی
سنگینی این خبر که: دلارام اگر خودش را معرفی نکند «فراری» محسوب می‌شود،... همه را غافل‌گیر و شوکه کرد. و این پرسش که چرا؟ به راستی چرا با این عجله، حتا بدون ابلاغ حکم به وکلایش و فقط با ابلاغی شفاهی؟ این پرسشی است که در این چند روزه ذهن همه فعالان کمپین یک میلیون امضاء را به خود مشغول کرده. به راستی چرا بعد از 2 سال از تجمع 22 خرداد و در حالی که تجمع دیگری هم بعد از آن برگزار نشد، باز هم در اجرای احکام ناعادلانه و غیرقانونی مربوط به تجمع قانونی 22 خرداد، پافشاری می‌کنند؟ چند فرضیه برای درک این تصمیم غیرقانونی دولت‌ـ‌مردان وجود دارد:
يک فرضیه آن است که با اجرای حکم دلارام، این دختر جوان تازه عروس، می‌خواهند جنبش زنان نیز مانند جنبش دانشجویی، جنبش سندیکایی و جنبش معلمان، گروگان‌هایی در زندان داشته باشد تا به این طریق آن تیغ را بالای سر فعالان جنبش زنان برنده‌تر نگهدارند و اندیشه برگزاری تجمع را از اساس در میان فعالان جنبش زنان بخشکانند تا این که در آینده اگر هم بخواهند لایحه ضدخانواده را به تصویب برسانند، انگیزه برگزاری تجمع علیه این لایحه (که با قدرت و صراحت از سوی فعالان جنبش زنان و به ویژه از سوی شیرین عبادی مطرح شده) برای همیشه از ذهن فعالان جنبش زنان، زدوده شود. زیرا چهار ماه آینده، ماه‌های بسیار سرنوشت‌سازی برای بخش‌هایی از حاکمیت است و برای آن‌که این چند ماه باقی‌مانده تا انتخابات، برایشان بدون کمترین مقاومت از سوی جامعه مدنی پیش برود چنین تمهیداتی را لازم می‌دانند. از این روست که به نظر می‌رسد احتمال دارد لایحه ضدخانواده را هرچه سریع‌تر، از تایید مجلس بگذرانند و سپس التهابات اجتماعی ناشی از آن را «راحت‌تر» فرونشانند و جنبش زنان را برای انتخابات مجلس پیش رو به کلی خسته و مایوس سازند و به میمنت و مبارکی، انتخابات سراسر مردانه‌شان را برگزار کنند... ادامه مطلب
بخش‌های ديگر مطالب زنستان شماره 33
- کار هر سینه نیست این آواز/ منصوره شجاعی
- ايمان بياوريم به آغاز فصل سرد / سارا لقمانی
- هیچ زندانی ظرفیت هفتاد میلیون انسان را ندارد /علی عبدی
- نام یکایک ما «دلارام» است / نیلوفر گل‌کار
- پشت صحنه یک عکس/ سمیه فرید
- با دیدگانی اشک آلود، برای دلآرام.../ نسیم سرابندی
- پوز خند را فراموش نکنیم / تارا نجد احمدی
- با رفتن دلارام علي به زندان ، می توان کلاس هاي آموزش عليه خشونت در زندان بر گزارکرد / طلعت تقی نیا
- نگاهی به فعالیت های دل آرام علی
- گفتگو با مادر دل آرام علی:دلارام زندان را هم متحول مي كند
بیتا طاهباز
به نظر می رسد مفاهیم تغییر یافته است. بر اساس عقل سلیم، دلارام مجرم است یا معترض؟ او جرمی مرتکب شده است یا به نابرابری های موجود انتقاد دارد؟ ذهن خلاق و پرسشگر او در حال کنکاش و چون و چرا است. چرا نمی تواند حق طلاق داشته باشد؟ چرا نمی تواند قیمومیت فرزندش را داشته باشد؟ چرا نمی تواند به عنوان یک زن کارگر یا کارمند فرزندش را بیمه کند؟ مگر رنگ خون او با رنگ خون برادرش فرق دارد؟ چرا ارزش خون و وجود او نصف است؟ و هزاران چرای دیگر که عقل سلیم این چون و چرایی را جرم می داند یا اعتراضی حق خواهانه ؟ بر اساس عقل سلیم، دلارام مستحق تشویق است یا تنبیه؟ آیا باید به چنین زنانی ببالیم که فکر می کنند، مطالعه می کنند، به همنوعان خود اهمیت می دهند یا آنان را به حبس های طولانی محکوم کنیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر